Toen Romano twaalf jaar geleden verhuisde is hij zich door café Sameplace thuis gaan voelen in de stad. “Die basis is gewoon heel belangrijk geweest. Het personeel onder elkaar … sommige klanten. Ik heb steeds meer vrienden hier opgebouwd”. Hij vertelt over hoe hij met zijn (ex) - vriendin voor het eerst in dit café kwam op een sm-avond. Hierna is hij nooit meer weggegaan. Nu staat hij drie keer in de week achter de bar: “het is mijn tweede huiskamer.”
“Maar wil je nu zoiets openen in Amsterdam … lukt je bijna niet meer” laat Romano weten. De erotische sector en de openheid hieromheen vindt hij typisch Amsterdams maar daar begint de gemeente tegenaan te schoppen. “Amsterdam wil liefst alles dicht hebben wat met seks te maken heeft. Red-light district is de grootste trekpleister van Amsterdam en driekwart van de ramen zijn al dicht. Dat is het stomste wat je kan doen."
Romano denkt niet dat de gemeente zijn café vergunningen zal ontzeggen maar “je weet het niet”. Hij vindt dat de erotisch getinte onderdelen van Amsterdam ook onthouden moeten worden. Wanneer we vragen wat hij wil dat we onthouden als Sameplace zou verdwijnen, heeft hij zijn antwoord klaar: “de vriendelijkheid, de openheid. Het is een respectvolle plek hier.”
Dit is volgens Romano ook iets dat de laatste jaren in Amsterdam is veranderd. “Vroeger, als je iemand aanstootte deed je elkaar een biertje en was alles weer goed. Nu moet je oppassen dat je geen mes tussen je ribben krijgt.” In Sameplace is dit niet het geval: “hier zit je 200% safer dan in welk Amsterdams café dan ook.”
De erotische sector is onderdeel van Amsterdam. Nu de gemeente deze sector afbouwt, wordt dit misschien nog wel meer gevoeld. Romano’s gemoedelijke erotische café is in ieder geval erg belangrijk voor zíjn Amsterdam.
Merel & Merle.