In oktober 2005 schonk het Nederlandse elftal een court aan de Kolenkitbuurt, een van de armste wijken van Amsterdam. Cruijff kwam als extra verrassing mee om het veldje te openen. In mijn rol als stadsdeelvoorzitter mocht ik hem verwelkomen. Wat mij trof was zijn rust en bescheidenheid. Geen koude drukte, geen ingewikkelde verhalen of borstklopperij over de donatie. Tijd voor de kinderen en de journalisten van de buurtkrantjes. Ik was achteraf niet blij dat hij er was als beroemdheid, ik vond het gewoon leuk om hem te ontmoeten en te zien hoe hij met alle doodgewone mensen omging.