Annemarie de Wildt

ACHTERGROND

Na mijn studie geschiedenis aan de Vrije Universiteit Amsterdam, werkte ik freelance als tentoonstellingsmaker, organisator van congressen (onder meer voor de Universiteit van Amsterdam en de Anti Apartheids Beweging Nederland), vertaler, auteur en producer van televisieprogramma’s (voor IKON en VPRO).

TENTOONSTELLINGEN

Als conservator bij een stadsmuseum ben je een generalist, die zich bezig houdt met uiteenlopende thema’s. In mijn geval bijvoorbeeld: prostitutie, zwangerschap en geboorte in de 17e/18de eeuw, hongerwinter en de bevrijding 1944-45, zeemanstatoeages, de kunstenaarskolonie Ruigoord en buurtwinkels. Samen met anderen (tentoonstellingen maken is altijd teamwerk) was ik verantwoordelijk voor de afdelingen 19de en 20ste eeuw, inclusief de groeikaart.
Onze historische tentoonstellingen plaatsen onderwerpen vaak in een lange geschiedenis. Dit deden we bijvoorbeeld met Stadse dieren, Amsterdam en de Oranjes en Homoseksualiteit. In het engels heet onze functie curator. Dat wordt meestal gebruikt bij eigentijdse kunst. Ik was dus ‘curator’ van bijvoorbeeld The Hoerengracht en Amsterdamse Stadsgezichten.

BUITEN DE MUREN

Een conservator is ook actief buiten de museummuren. Het Amsterdam Museum wil graag verbindingen leggen tussen de collectie en het verhaal van het museum en de werkelijke stad van nu. Dat deed ik onder andere als lid van de commissie die de Canon van Amsterdam samenstelde, bij de Dag van de Amsterdamse Geschiedenis, het Bordeel van de 21ste eeuw en in het kader van tentoonstellingen als Buurtwinkels. Ik schrijf veel, van blogs tot wetenschappelijke artikelen, en geef regelmatig presentaties en workshops in binnen- en buitenland.
Ik had/heb bestuurlijke en adviserende functies bij o.a. het Verzetsmuseum Amsterdam, de Historische sectie van de Museumvereniging Nederland, Wendy Miller en Soundtrackcity.

NU MEE BEZIG

Mijn grote project nu is een tentoonstelling over de Gouden Koets, die in vanaf juni te zien zal zijn. De afgelopen jaren werkte ik aan een presentatie over het geluid van Amsterdam en aan een slavernijspoor door de Gouden Eeuw tentoonstelling. Tijdens de herdenking van de afschaffing van slavernij in 2013 organiseerden we een fotoshoot in het Oosterpark. De tentoonstelling over de rituelen van voetbal reist momenteel door Europa.
Het aflopen jaar werkte ik aan een straattentoonstelling over Provo gemaakt en aan de tentoonstelling over Graffiti. In 2016 deed ik onderzoek in het kader van het programma Museumbeurzen en sinds 2016 werk ik mee aan een twinning project met Suriname. 

FAVORIET OBJECT

Mijn favoriete object, café ’t Mandje, is zowel een echt café als een museumobject, of liever gezegd een ‘ensemble’ van objecten. Bet van Beeren nam in 1927 op 25-jarige leeftijd ’t Mandje aan de Zeedijk over. Ze was lesbisch en het café werd een ontmoetingsplaats voor homoseksuele mannen en vrouwen. Vanaf de jaren zeventig was het jarenlang dicht. In 1999 kwam er in het toen nog Amsterdam(s Historisch) museum een reconstructie, deels met originele objecten en een interview met Bet’s zus Greet van Beeren. Inmiddels is het café weer open. Het is ook een venster in de Canon van Amsterdam geworden en nog steeds een icoon in de homogeschiedenis van Amsterdam. Onze Pink Perspectives Tour voert je onder andere naar café ’t Mandje.

FAVORIET MUSEUM

Het Tenement museum in New York. Het appartementengebouw 97 Orchard Street in de Lower East Side van Manhattan is gebouwd in 1863. Historica en activist Ruth Abram wilde in de jaren ’80 van de 20ste eeuw een museum stichten over de Amerikaanse immigranten. In 1988 vond ze dit pand, dat decennia leeg had gestaan. Het was als een tijdcapsule bewaard gebleven. Inmiddels zijn zes appartementen gerestaureerd en ingericht op basis van de verhalen van families die er ooit gewoond hebben. Het is alleen te bezichtigen met een tour. Er zijn ook familieprogramma’s waarin je zelf een net aangekomen immigrant kan zijn. Helemaal mooi in combinatie met een bezoek aan Ellis Island.

FAVORIET BOEK

Een van mijn favoriete boeken, La Vie mode d'emploi (Het leven een gebruiksaanwijzing ) van Georges Perec, lijkt wel op het Tenement museum. Het is een caleidoscopisch verhaal over een gebouw in Parijs op het imaginaire adres 11 de la rue Simon-Crubellier aan de hand van de kamers, bewoners en voorwerpen. De verhalen waaieren uit over de wereld en keren weer terug naar Parijs. Het (internet)boek The Participatory Museum van Nina Simon is een bron van inspiratie voor ideeën over het betrekken van bewoners bij het museum.

FAVORIETE WEBSITES

De beeldbank van het Stadsarchief is een geweldige bron voor beelden van Amsterdam, vooral door de mogelijkheid om zo ver in te zoomen dat je gezichtsuitdrukkingen en details van straatbeelden ziet. Een andere nuttige bron van gegevens over de stad is Onderzoek + Statistiek Indrukwekkend is het joods monument