De uit Israël afkomstige Naame (rechts) en Elad (links) zijn op vakantie in Amsterdam. Omdat zij niet zo zeer in kunst geïnteresseerd zijn, maar vooral nieuwsgierig naar de geschiedenis en het verhaal van Amsterdam, doen zij ons museum aan.
Beiden zijn ze onder de indruk van de audiovisuele middelen die in de DNA-tentoonstelling zijn toegepast. Het voegt nieuwe lagen toe. Je ervaart hoe de stad vroeger voelde, klonk en eruitzag.
Naame beschrijft haar ervaring met een variant op het beroemde ‘veni, vidi, vici’. Haar versie luidt: ‘veni, vidi, didici’ oftewel ik kwam, ik zag, ik heb geleerd.