Aan de ene kant bewonder ik de schilderes; Thérèse Schwartze was een getalenteerd portrettiste met internationale bekendheid. Rond 1900 klopte een groot deel van de vaderlandse beau monde bij haar aan om zichzelf in beeld te laten brengen. Zelfs het koningshuis maakte gebruik van haar diensten. De kunstenares schilderde goede gelijkenissen met een vlot penseel en ze had zakelijk inzicht. Als succesvolle werkende vrouw was ze in haar tijd een uitzondering.
Aan de andere kant spreekt het afgebeelde op dit schilderij me speciaal aan omdat het betrekking heeft op het Amsterdamse Burgerweeshuis van weleer. De weesmeisjes in de bekende roodzwarte jurkjes zijn mooi en realistisch weergegeven. Het Amsterdam museum is gevestigd op een van de meest fascinerende historische plekken van de stad. Als je hier dagelijks over de vloer komt is het extra leuk om te zien wie er vroeger rondliepen. Het schilderij geeft daar een mooi beeld van.
Het meer uitgebreide verhaal over Thérèse Schwartze is te vinden op www.oneindignoordholland.nl
Aby Grupstra,
stagiaire project Oneindig Noord-Holland in het Amsterdam Museum
Kijk hier voor meer informatie over dit object
#020today: Aby Grupstra vindt 'Drie burgerweesmeisjes van Amsterdam' één van haar favorieten
Het schilderij ‘Drie burgerweesmeisjes van Amsterdam’ van Thérèse Schwartze uit 1885 is één van mijn favoriete objecten in het Amsterdam Museum. Dat heeft met twee dingen te maken.
Alle rechten voorbehouden
180 keer bekeken
3 Reacties
Het is inderdaad een bijzonder schilderij. Wat mij betreft vooral ook in compositie. Het meisje rechts lijkt in alles tegengesteld aan de andere twee. Zij roept allerlei vragen op. Je kunt niet zien wat ze aan het doen is of waar ze naar kijkt. Kijk naar hun benen, ze zitten te dicht bij elkaar. Het rechter meisje is aankomen lopen, heeft iets gehoord of gezien, en is gedachteloos op de rand van een tafel(?) gaan zitten. Zij lijkt zich niet bewust van de kijker. Haar blik is starend haar uitdrukking is somber. Zou ze onplezierige gedachten hebben? En de lange mouwen, is zij nog in rouw?
Kijk eens goed naar de ogen van het middelste meisje, zij kijkt niet naar haar naald. Achter haar neergeslagen oogleden gluurt ze naar het linker meisje, en glimlacht. Misschien hebben we een gesprek onderbroken en zijn er twee braaf verdergegaan. Het rechter meisje niet, zij is zich niet bewust van de kijker. Bovendien zit zij daar al even, want de kat heeft zich alweer ontspannen.
Gezamelijk eten, slapen en leren. Iedere dag binnen, meestal samen. We weten hoe tieners zijn, allerlei onderlinge spanningen. Zien we daar misschien een moment van?
Met grote verbazing lees ik deze blog. Hoe kan het zijn dat dit schilderij in juni van dit jaar 2011 is verkocht bij Christie's New York en deze blog is geschreven in maart?
Naar mijn idee sluit het een het ander volkomen uit, tenzij het Amsterdams Historisch Museum hun boedel in de verkoop heeft.
http://www.christies.com/LotFinder/lot_details.aspx?from=searchresults&intObjectID=5453628&sid=a2ae9524-93d6-4f54-9932-e996e883cb5e
Beste Henri van Maanen,
Dank voor uw opmerkzaamheid! Gelukkig hangt dit prachtige schilderij gewoon nog in het museum.
Het schilderij dat in juni bij Christie's werd geveild is een andere, iets kleinere versie. Die voorstelling is wat ruimer opgezet zoals bijvoorbeeld links naast het mandje, waar Schwartze heeft gesigneerd. Op het Amsterdamse schilderij staat haar signatuur rechts onder de slapende kat. Beide schilderijen zijn 1885 gedateerd.
Judith van Gent
-