De Willemsstraat in de Jordaan bestaat vanaf 1857. Voorheen lag daar het Fransche Pad: schamele bebouwing langs een open riool, zoals hier in beeld gebracht door Willem Hekking Jr. In een diaboekje van het Amsterdam Museum uit 1986 wordt hierover verteld.
#020today: Waar nu de Willemsstraat is…
De huisvesting van veel arbeidersgezinnen was in de 19de eeuw erbarmelijk. De huizen in volksbuurten zoals de Jordaan en de Eilanden waren verkrot door achterstallig onderhoud. Het ontbreken van riolering maakte van sommige arbeidersbuurten ware broeinesten van bestettelijke ziekten als tyfus, pokken en cholera. Bij de cholera-epidemieën van 1832 en 1837 viel 80% van de slachtoffers in de steden in arbeidersbuurten. Voor het eerst begint men een verband te leggen tussen het hoge aantal slachtoffers in deze wijken en de slechte woonomstandigheden.
In 1852 wordt de Vereeniging ten behoeve van de Arbeidersklasse opgericht met het doel ‘goede en geschikte woningen tegen billijken huurprijs te verschaffen aan de arbeidersklasse’. Mede op initiatief van de Vereeniging laat de Gemeente de Goudbloemsgracht –in de volksmond het Fransche Pad, genoemd naar een inwoner Ouwe Frans- dempen. De gracht werd gebruikt als open riool en vuilstortplaats. Vele nauwe en bedompte sloppen kwamen er op uit; in deze sloppen woonde de bevolking dicht op elkaar gepakt. Na de demping vond op 27 augustus 1857 een feestelijke inwijding plaats van de nieuwe straat – tot Willemsstraat gedoopt. Op de huizen stonden versjes als:
Zoo vestigt Amsterdam zijn grond,
een fikschen straat, waar water stond.
En Amstels Burgemeester Boot
schept pleinen uit een moddersloot.
De aangekochte huizen werden door de Vereeniging afgebroken en in 1860 werd met de bouw van de eerste nieuwe woningen begonnen.
Kijk hier voor meer informatie over dit object