Morgan is geboren in Amerika, maar ze heeft niet stilgezeten. Ze woonde in Ghana, Marokko, Bangladesh, Qatar en Duitsland en woont sinds twee jaar in Amsterdam. Momenteel volgt ze de master Brain and Cognitive Science. Klinkt ingewikkeld voor mij als geschiedenisstudent, zeg ik. Morgan antwoordt dat geschiedenis haar juist lastig lijkt en we moeten allebei lachen.
Het hondenveldje in het Sarphatipark, midden in De Pijp, is haar plek om uit te rusten in de stad. Samen met haar vriend komt ze hier vaak om de honden te zien spelen, ‘like an old married couple.’ Er is altijd wel drama onderling bij de viervoeters, vertelt de studente. Sommigen mogen niet meespelen, anderen zijn brutaal. ‘They don’t recognise us but we recognise them,’ zegt ze met een glimlach. Voor onze voeten zet een kleine Terriër met razend tempo de achtervolging in op een Labradoodle. De herfstblaadjes om hen heen wapperen kort de lucht in.
Toen Morgan vijf jaar oud was kreeg ze haar eerste hond, deze zwierf rond op het strand van Ghana. Een man was van plan de puppy vermoorden omdat hij steeds problemen veroorzaakte. Morgans familie besloot de pup toen te houden. Later, in Qatar, kwam de tweede. Het gezin reed langs een woestijn toen er uit het niets een hond in de achterbak van de auto sprong. Ook deze hielden ze. ‘Both times the dogs found us,’ legt Morgan uit.
Twee jaar geleden overleed haar eerste hond. ‘I know you’re not supposed to have a favorite, but she was special to me. Our whole life we’d been together,’ vertelt Morgan. Het park is voor haar meer dan alleen een plek om te ontsnappen aan de alledaagse hectiek, ze kan er ook terecht als ze haar eigen honden mist.
Geblaf op de achtergrond. Baasjes die een praatje met elkaar maken. Ik vraag Morgan wat Amsterdam anders maakt dan al die andere plekken waar ze heeft gewoond. ‘It feels like freedom in some way. It feels safe and I guess there is freedom in feeling safe.’ Ze pauzeert eventjes om na te denken. De honden blaffen ongestoord door. ‘There is freedom of expression and being yourself in Amsterdam.’
‘Amsterdam feels like a town in some way, seeing familiar faces everywhere. It’s cozy.’ Een aantal jaar geleden woonde Morgan in Utrecht voor haar bachelor. De hoofdstad is niet alleen groter, er is ook meer culturele diversiteit, en er valt meer te ontdekken. De hondenspeelplaats in het Sarphatipark is voor haar typisch Amsterdams. Het is fijn om omgeven te zijn door mensen, kinderen die aan het spelen zijn, iedereen die zijn eigen ding doet. Het is een plek om aan vrienden te laten zien als ze op bezoek zijn. ‘When I come back here it feels like home.’