Tijdens het ophangen praten Sophie en ik over het portretteren van mensen. Deze serie is net weer iets anders dan de portretten van haar Twittervolgers. Daarbij kan ze iedere dag zelf besluiten wie ze gaat schilderen. Sophie: “ik kreeg veel foto’s van baby’s en kinderen opgestuurd. Dat is lastig, baby’s hebben nog weinig karakter in hun gezicht.” Sophie vindt mannen makkelijker te portretteren dan vrouwen. “Mannen sturen ook gerust rare foto’s van zichzelf op. Om na te schilderen zijn die veel leuker. Vrouwen kiezen mooie foto’s en ze willen zelf ook graag mooi geportretteerd worden.”
Het is voor het eerst dat ze in het openbaar portretten schildert. Meestal werkt Sophie Walraven in alle rust in haar atelier, zonder mensen die haar op de vingers kijken. Op 13 mei zit in het restaurant met naast zich haar Ipad met de foto’s, verf en penselen. Er ontstaan discussies over de prijs: 75 euro. “Het is goedkoop voor een uniek portret, maar het is wel veel geld” is Sophie’s standaardantwoord.
Op het terras zitten mensen die hun tekening hebben opgehaald. Een vrouw uit Zwolle vond Sophie, omdat ze zocht naar kunstenaars die met internet werken. Ze stuurde een zwart-wit foto van haar vriend, die nu zeer tevreden is met zijn zwart-wit portret. Een andere stel heeft een foto van hen tweeën ingestuurd. Een gezin heeft portretten van alle drie de kinderen laten maken. Heel serieus poseert de jongste dochter met haar portret. En ik fiets tevreden naar het verjaardagsdinertje van een vriendin. Met een uniek portret als cadeau.