We gingen drie bejaarde vrouwen interviewen, Petronella Schep van 88, Ans Bot van 93 en Ger van Akkeren van 89 jaar. We interviewde ze over hoe buurtwinkels er uit zagen in hun tijd. Ze gaven nuttige antwoorden op onze vragen.
Wat ons opviel tijdens ons interview was dat ze zich best wel veel herinnerden over hun tijd, ookal was dat heel lang geleden. Ze vertelden ons dat er nu veel meer winkels zijn dan vroeger. Vroeger was er alleen een C&A en de Bijenkorf, maar die was voor veel mensen veel te duur. Ze gaven hun geld veel uit aan boodschappen en dingen die je echt nodig hebt in het dagelijks leven. Aan kleding gaven ze niet veel uit, want dat maakten ze vaak zelf.
Opmaken deden ze stiekem want dat vonden hun vaders niet goed. Mascara bestond niet. Ze hadden alleen lippenstift en rouge. Je mocht niet ongetrouwd samenwonen en vooral niet op jezelf wonen.
Meubels kregen ze meestal cadeau van kennissen dus daar gaven ze hun geld niet echt aan uit. Voor tien gulden had je een 2e hands slaapkamerinrichting. Ze hadden geen voetbalplaatjes, maar bij de Gruyter kon je zegels sparen. Leningen bestonden niet maar je kon wel op ‘de pof’ kopen. Dus doormiddel van zegeltjes bij Kreijmborg.Ze hadden wel uitverkoop ,maar dat was alleen voor de armen.
Vroeger hadden ze geen beveiliging, maar er werd ongeveer evenveel als nu gestolen. Ze hadden geen diepvries, dus ook geen diepvriesproducten. Ook hebben ze geen koopzondag, dan waren de winkels gesloten.
Wij downloaden muziek maar vroeger huurde je een stekkertje met luidspreker en kon je één zender ontvangen. We vonden het een interessant interview, het was heel gezellig en leerzaam!