"Een mooiere plek kon je je als kind niet bedenken. Jarenlang waren we bij hem te gast om vanaf zijn balkon de intocht van Sinterklaas te bezichtigen. Je had een fantastisch uitzicht van boven op de stoet en je kon Sinterklaas, gezeten op zijn witte schimmel en omringd door herauten van de stad Amsterdam al van verre aan zien komen."
Een nadeel
Toch had de plek vanaf het balkon ook nog een groot nadeel. "De kans dat je Zwarte Piet een hand kon geven of nog mooier, dat je hand werd gevuld met lekkernijen was nihil. Ook toen al werden er aan Zwarte Piet de meest acrobatische verrichtingen toegeschreven, maar het lukte er maar weinig om met grote precisie de pepernoten op het balkon te werpen. Vele gelukkige momenten hebben we daar toch wel beleefd en als het eind van de stoet het huis van mijn oom passeerde hadden we allen dat onbestendige gevoel: bracht Sinterklaas ons cadeaus of de roe?"
Jaren later werkte Joop Heuveln als agent en later brigadier van politie op of nabij de Dam en hield hij elk jaar toezicht tijdens de intocht. "Ik was getuige van de drommen kinderen die Sinterklaas en Zwarte Piet van verre toeriepen en toezongen om hen welkom te heten. Nooit vergeet ik meer die blije gezichten en de ogen die zowel angst als nieuwsgierigheid uitstraalden."
Dit verhaal werd ingezonden naar aanleiding van een bericht in De Oud-Amsterdammer. De krant, gericht op 50-plussers die zijn opgegroeid in Amsterdam, riep haar lezers op om verhalen in te sturen over de intocht van Sinterklaas.