Ik weet nog dat ik pal na de opening van de metro-oostlijn in 1977 voor het eerst een rit maakte van station Holendrecht (toen eindpunt) naar station Weesperplein (voorlopig beginpunt) en hoe alles spiksplinternieuw en kraakschoon uitzag. Dat gold ook voor die monumentale, knaloranje gespoten toegangsdeuren: alsof ik de zware verflucht nog kon ruiken! Zo’n deur van station Weesperplein heeft Siet Zuyderland in 1980 geïnspireerd tot het maken van dit schilderij en een tekening, die beide door het museum werden aangekocht. Journalist Ben Kroon schreef over dit schilderij: (de maker) ‘heeft een toegang geregistreerd in zijn koele zakelijkheid als een compositie van de Stijl-groep, fraai en vreemd’ (De Tijd, 19 juli 1985).

Toen de metro werd doorgetrokken naar Centraal (gereed in 1980) ontwierp Siet Zuyderland voor de aankomsthal aldaar een reeks ingebouwde kijkkastjes met taferelen van metrostations wereldwijd. Dit werk ging deel uitmaken van de ‘metrokunst’, zoals die te zien was op tal van plekken van de oostlijn en dan vooral in de metrostations. Onlangs moesten de kijkkastjes echter het veld ruimen. Ook andere metrokunstwerken staan op de nominatie om te verdwijnen. Terwijl de gemeente aan architectenbureau Group A en ontwerpbureau Fabrique ruimte wil bieden om de stations een 21ste-eeuwse uitstraling te geven, waar de oude kunst niet altijd goed bij zou passen, bepleit een vereniging als Bond Heemschut het behoud van ‘dit jonge erfgoed’, waarbij ‘de kunstenaars hun werk op de beoogde locatie hebben afgestemd.’