Wat heb je dit leuk leuk en goed getypt. Ik sta versteld van je leuke verhaal! Je hebt leuke informatie er in gezet en ik denk dat iedereen dit eens moet gaan lezen! Tof!
Geboren in de rivierenbuurt en door het systeem van stadsvernieuwing beland in Almere, woon ik nu weer waar mijn hart ligt; Amsterdam. In oost ervaar ik het Amsterdam zoals ik dat 25 jaar geleden door meeverhuizing (met de ouders) naar Almere heb achtergelaten, multicultureel en puur. Als ik kijk naar de populariteit van zuid dan bloedt mijn hart. ‘Geld‘ en ‘hip‘ lijken sleutelwoorden te zijn geworden. Met de melkboer op de Amstelkade verdween ook de sociale cohesie. Daarvoor in de plaats vrat de nationale grootgrutter zich rond en konden ook de gewone bakkers hun broek niet meer ophouden. Het gevolg zien we in de sobere samenstelling van winkels (pricing) in combinatie met de nieuwe maatschappelijke klasse die daar woont. Een bevolkingssamenstelling die qua inkomen heterogeen is biedt gelukkig ruimte voor de kleinere dingen in het leven, tegen kleinere prijzen. De kleinschaligheid van de zgn. ‘witte enclave‘ ligt wat mij betreft ten grondslag aan het succes van oost. Men hoeft slechts te kijken naar andere buurten die eerder onderwerp waren in gentrification om te zien dat die buurten bijna schaamteloos zijn veranderd in ‘witte buurten‘ waar de prijs leidend is ten opzichte van het aanbod. Een stad waarvan bekend is dat bijna 50 procent kan worden gerekend tot de allochtone bevolking mág geen traditionele buurten laten veranderen in witte eilanden. Ik roem de architecten voor hun visie en hoop dat de laatste niet-hippe volksbuurt die wij binnen de stadsgrenzen hebben zich organisch mag blijven ontwikkelen. Ik hoop ook dat de sociale basis die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is gelegd in stand blijft. Dat de gezinnen die tijdelijk (tijdens de onvermijdelijke renovatie) in de grote omliggende gemeenten worden ‘gestald‘ alle ruimte en kansen krijgen op terugkeer...
Reactie op: Verslag verhalen van vroeger…
RE: Verhalen van Vroeger
Hallo Rashed!
Wat heb je dit leuk leuk en goed getypt.
Ik sta versteld van je leuke verhaal! Je hebt leuke informatie er in gezet en ik denk dat iedereen dit eens moet gaan lezen!
Tof!
Lieve groetjes,
Maud
Reactie op: Verslag verhalen van vroeger…
Verhalen van Vroeger
Hallo, Rashed en Enise,
Wat hebben jullie er een leuk verhaal van gemaakt. Goed gedaan!!
Van mij krijgen jullie een dikke voldoende.
Lieve groetjes,
Elly van Mourik.
Reactie op: De Javastraat 2011: 'The…
Myke Joy Røstfeld
Geboren in de rivierenbuurt en door het systeem van stadsvernieuwing beland in Almere, woon ik nu weer waar mijn hart ligt; Amsterdam. In oost ervaar ik het Amsterdam zoals ik dat 25 jaar geleden door meeverhuizing (met de ouders) naar Almere heb achtergelaten, multicultureel en puur. Als ik kijk naar de populariteit van zuid dan bloedt mijn hart. ‘Geld‘ en ‘hip‘ lijken sleutelwoorden te zijn geworden. Met de melkboer op de Amstelkade verdween ook de sociale cohesie. Daarvoor in de plaats vrat de nationale grootgrutter zich rond en konden ook de gewone bakkers hun broek niet meer ophouden. Het gevolg zien we in de sobere samenstelling van winkels (pricing) in combinatie met de nieuwe maatschappelijke klasse die daar woont. Een bevolkingssamenstelling die qua inkomen heterogeen is biedt gelukkig ruimte
voor de kleinere dingen in het leven, tegen kleinere prijzen. De kleinschaligheid van de zgn. ‘witte enclave‘ ligt wat mij betreft ten grondslag aan het succes van oost. Men hoeft slechts te kijken naar andere buurten die eerder onderwerp waren in gentrification om te zien dat die buurten bijna schaamteloos zijn veranderd in ‘witte buurten‘ waar de prijs leidend is ten opzichte van het aanbod. Een stad waarvan bekend is dat bijna 50 procent kan worden gerekend tot de allochtone bevolking mág geen traditionele buurten laten veranderen in witte eilanden. Ik roem de architecten voor hun visie en hoop dat de laatste niet-hippe volksbuurt die wij binnen de stadsgrenzen hebben zich organisch mag blijven ontwikkelen. Ik hoop ook dat de sociale basis die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is gelegd in stand blijft. Dat de gezinnen die tijdelijk (tijdens de onvermijdelijke renovatie) in de grote omliggende gemeenten worden ‘gestald‘ alle ruimte en kansen krijgen op terugkeer...