Vroeger lag het landgoed Beeckestijn direct aan het water, het Wijkermeer, maar bij de aanleg van het Noordzeekanaal in 1876 werd het meer ingepolderd. Het landhuis, zoals wij dat nu kennen, wordt rond 1720 uitvoerig verbouwd. Eigenaar Jacob Boreel vindt het verblijf toch nog te klein en hij laat rond 1770 weer een aantal veranderingen aanbrengen aan het huis, maar vooral in de tuin.
De tuinen van Beeckestijn zijn bijzonder, omdat het de enige plek in Nederland is waar je zo duidelijk twee stijlen naast elkaar kunt zien. Dicht bij het huis vind je het oude barokke gedeelte met rechte geometrische patronen en daarachter een romantische tuin in de stijl van de Engelse landschapstuinen. Eigenaar Jacob Boreel vroeg de vooraanstaande landschapsarchitect Johann Michael de tuin te ontwerpen met slingerende paden, waterpartijen en romantische, maar nutteloze, bouwseltjes - follies geheten. Zulke landschapstuinen waren eind 18de eeuw erg in de mode.
De slingerende muur, langs de kruidentuin - een zogenaamde slangenmuur - vormt een extra beschutting voor windgevoelige planten of struiken. In de avond en nacht geven de holtes de warmte van de dag, zelfs 's winters. Er bestaan nog maar enkele van deze slangenmuren in Nederland.
Op het terrein is ook een heuvel te vinden, die niet tot het oorspronkelijke ontwerp hoort. Het heeft te maken met een bunker die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers werd gebouwd. Na de oorlog liet men de bunker in de grond wegzakken en daar zit hij nog steeds.
Kijk voor meer informatie op http://www.natuurmonumenten.nl/Beeckestijn.