Ruth Holtes (66), Hermitage
Het schilderij ‘De kinderen’ uit 1909 van Edouard Vuillard vind ik zo zomers en vrolijk. Door de balkondeuren zie je de mooie tuin, misschien zelfs in de verte de zee. De kinderen -zijn het jongens of meisjes?- zitten niet zo op de voorgrond, de jongste kijkt geboeid naar wat de oudere tekent. Er zit leven in het tafereel dat door Vuillard met grove punten haarfijn is neerzet. Mij geeft het een rustig gevoel.
Toen ik stopte met werken, vond ik de overgang van een drukke baan naar zeven dagen per week niks doen, geen optie. Door middel van vrijwilligerswerk blijf je in contact met de wereld, en museumbezoekers hebben iets te vertellen. Hier in de Hermitage coördineer ik het vrijwilligerswerk, en ben ik gastvrouw. In die hoedanigheid probeer ik vrienden voor de Hermitage te werven. Aangezien ons museum geen rijkssubsidie krijgt, zijn we afhankelijk van deze belangrijke groep bezoekers. Maar daar krijgen ze heel veel voor terug zoals exclusieve rondleidingen, wisselende tentoonstellingen, concerten, lezingen en films. Bovendien is het alleen al heerlijk om in het gebouw zelf te zijn. Kortom: de vrienden van de Hermitage worden door ons in de watten gelegd.