In 1969 ging het er hard aan toe. Politiebarricades zetten het Spui af en het Maagdenhuis kon enkel bereikt worden via een luchtbrug over de Handboogstraat. Nu staat er slechts één bewaker voor de deur en kun je het Bungehuis betreden via een ladder bij een raam aan de kant van de Singel.
De Maagdenhuis bezetting kwam voort uit een protestgeneratie. Provo kan gezien worden als begin van deze generatie. In het kader van vijftig jaar Provo gaat het Amsterdam Museum op zoek naar sporen van protest toen en nu. Vanwege mijn masterstage bij het project IProvo ging ik tussen de bezetters op zoek naar de geest van Provo.
Protestgeneratie
Het aantal bezetters was minder dan bij de eerste Maagdenhuis bezetting. Ik kreeg het gevoel dat er maar weinig studenten iets voelen voor de bezetting. Op woensdagochtend 18 februari bevonden zich slechts zo’n dertig studenten en een enkele docenten in het Bungehuis, een gebouw van de faculteit geesteswetenschappen van de UvA. De mensen die hun boodschap aan mij wilden vertellen waren op één hand te tellen. Misschien was het de vermoeidheid van zes dagen bezetten. In het Maagdenhuis hielden ze het slechts vijf dagen vol. De bezetters houden hun voorgangers in ere: ze hebben Roel van Duijn uitgenodigd langs te komen. Ook Freek de Jonge is al geweest, net als indertijd in 1969 Harry Mulisch.
Spandoeken aan de gevel Door: Annemarie de Wildt
Een veel gehoord geluid is dat de studenten van nu ‘niet meer op de barricaden gaan staan’. Toch zijn de UvA en de VU het afgelopen jaar meerdere keren bezet. De reden van deze bezettingen is altijd hetzelfde: de kwaliteit van het onderwijs moet voorop staan binnen de hervormingen van het onderwijs. Marcel Wiegman maakte in een artikel in het Parool van 18 februari ook de vergelijking met de Maagdenhuisbezetting. Net als toen gaat het nu ook om inspraak in het bestuur van de universiteit.
Ikzelf heb de bezuinigingen op zowel de VU als de UvA meegemaakt. Hoewel een kleine groep protesteerde tegen deze bezuinigingen, gingen de meeste studenten gewoon door met waar ze mee bezig waren. Waarom? Het idee dat protesteren geen zin heeft overheerst. Des te opvallender is de aanwezigheid van veel internationale studenten in het Bungehuis. De teksten op de gevel zijn allemaal in het Engels. Is de consensus onder de buitenlandse studenten dat bezetten wel zin heeft? Gaat het om een cultureel verschil? Of hoort het bij de Amsterdam experience?
Het universiteitsbestuur is naar de rechter gestapt met als eis enorme dwangsommen voor de studenten die het Bungehuis niet verlaten. De rechter heeft de bedragen verminderd, maar de dwangsommen blijven. De strijdbaarheid van de bezetters is alleen maar toegenomen.