Dit museum is gewoon geweldig! Ik heb het vele malen bezocht, alleen en met anderen, en ik kan u zeggen dat ik altijd ontroerd ben als ik hier langskom. Het zal niet de laatste keer zijn dat ik kom, want ik heb hier altijd iets te leren :) Te bedenken dat het nu 96 jaar oud is, ben ik meer dan tevreden over de levensduur van de plaats. Ik hoop binnenkort 100 jaar te worden en waarom niet, voor altijd!
De foto die jullie hebben gebruikt komt niet overeen met de gegevens. Graag vriendelijk het verzoek om de juiste foto te plaatsen. Kan ik u de juiste foto toesturen ?
(Een) Anthonij Meijnts was lid van het bestuur van de Veender en Frederikspolders van 1809 tot 1813, gelegen in het ambacht Esselijkerwoude (= Woubrugge). Het bestuur bestond uit de schout van Esselijkerwoude (vanaf 1811 de maire van Woubrugge die feitelijk ook de ambachtsschout was) en drie bestuursleden, 'gecommitteerden', gekozen uit de hoofdingelanden, die minimaal 6 morgen land in de polders bezaten. Onder hen nog een enkele welgestelde Amsterdammer en meerdere welgestelde Leidenaren.
Het is zeer waarschijnlijk dat het om de geportretteerde gaat. Onderzoek a.d.h.v. de vele vermeldingen in de Amsterdamse notariële archieven geeft mogelijk uitsluitsel.
Anthonij Meijnts en Catharina de Vries zijn in ieder geval op 13 maart 1811 nog getuige bij de doop van een naar hen genoemde kleindochter.
In mijn jeugd woonde ons gezin in de Noorderstraat recht tegenover het magazijn van R&D. De grote bundels met behangrollen kwamen per motordekschuit vanaf de fabriek in Duivendrecht naar de Reguliersgracht bij de Noorderstraat. ik mocht op de terugreis wel eens een stukje meevaren. Van tijd tot tijd kwam er een dure cabriolet met Belgisch kenteken en een chauffeur in uniform (met beenkappen!) en kwam de eigenaar (ik neem tenminste aan dat hij dat was) de zaak inspecteren. In de muur van het pand zat een luik met daarachter een soort draaimolen waarin van die bundels met behangrollen pasten. Op die manier werden ze vanuit het magazijn naar buiten gebracht en ingeladen in de bedrijfsauto's. Dat waren toen, eind jaren 40/begin jaren 50, een kleine DKW-bestelwagen (met zelfmoorddeuren en een opbouw van een soort karton) waarin ik ook wel eens heb meegereden, een zogenaamde bellenwagen, een voormalige brandweerwagen van het Britse leger uit WO II en een voormalige Duitse brandweerwagen ook uit WO II. Aan de achterkant van het magazijn, aan de Prinsengracht waren de toonzalen met een fraaie gevel en daar tegenover, aan de oneven kant van de gracht, was er nog een pakhuis in gebruik.
Reactie op: #020today: Reclame voor…
Funke reclamebord
Waarom staat er op onderstaand reclamebordje "anno 1838" in plaats van 1834?
Met vriendelijke groet, Jeroen
Reactie op: 96 jaar! Het Amsterdam Museum…
Bijzonder museum!
Dit museum is gewoon geweldig! Ik heb het vele malen bezocht, alleen en met anderen, en ik kan u zeggen dat ik altijd ontroerd ben als ik hier langskom. Het zal niet de laatste keer zijn dat ik kom, want ik heb hier altijd iets te leren :)
Te bedenken dat het nu 96 jaar oud is, ben ik meer dan tevreden over de levensduur van de plaats. Ik hoop binnenkort 100 jaar te worden en waarom niet, voor altijd!
Reactie op: Ismail Gungor
Verkeerde foto
Excuus foto van Ali Izmir hoort bij ismail gungor
Reactie op: Ismail Gungor
Juiste foto
Foto van Ali Turan hoort bij ismail gungor
Reactie op: Ismail Gungor
Verkeerdr foto
Geachte heer mevrouw
De foto die jullie hebben gebruikt komt niet overeen met de gegevens. Graag vriendelijk het verzoek om de juiste foto te plaatsen. Kan ik u de juiste foto toesturen ?
Met vriendelijke groet
Zeki gungor ( de zoon)
Reactie op: Terugblik eindfeest Napoleon
acties om geld in te zamelen
Bedankt voor het delen van dit artikel over crowdfunding, maar er zijn ook kinderen die op zoek zijn naar crowdfunding voor hun school.
https://whydonate.nl/blog/geld-inzamelen-school/
Reactie op:
Geweldig!
Wat is ie leuk geworden.
Reactie op: Antonij Meijnts
nevenfunctie
(Een) Anthonij Meijnts was lid van het bestuur van de Veender en Frederikspolders van 1809 tot 1813, gelegen in het ambacht Esselijkerwoude (= Woubrugge). Het bestuur bestond uit de schout van Esselijkerwoude (vanaf 1811 de maire van Woubrugge die feitelijk ook de ambachtsschout was) en drie bestuursleden, 'gecommitteerden', gekozen uit de hoofdingelanden, die minimaal 6 morgen land in de polders bezaten. Onder hen nog een enkele welgestelde Amsterdammer en meerdere welgestelde Leidenaren.
Het is zeer waarschijnlijk dat het om de geportretteerde gaat. Onderzoek a.d.h.v. de vele vermeldingen in de Amsterdamse notariële archieven geeft mogelijk uitsluitsel.
Anthonij Meijnts en Catharina de Vries zijn in ieder geval op 13 maart 1811 nog getuige bij de doop van een naar hen genoemde kleindochter.
Reactie op: Rath en Doodeheefver
Rath & Doodeheefver
In mijn jeugd woonde ons gezin in de Noorderstraat recht tegenover het magazijn van R&D. De grote bundels met behangrollen kwamen per motordekschuit vanaf de fabriek in Duivendrecht naar de Reguliersgracht bij de Noorderstraat. ik mocht op de terugreis wel eens een stukje meevaren. Van tijd tot tijd kwam er een dure cabriolet met Belgisch kenteken en een chauffeur in uniform (met beenkappen!) en kwam de eigenaar (ik neem tenminste aan dat hij dat was) de zaak inspecteren. In de muur van het pand zat een luik met daarachter een soort draaimolen waarin van die bundels met behangrollen pasten. Op die manier werden ze vanuit het magazijn naar buiten gebracht en ingeladen in de bedrijfsauto's. Dat waren toen, eind jaren 40/begin jaren 50, een kleine DKW-bestelwagen (met zelfmoorddeuren en een opbouw van een soort karton) waarin ik ook wel eens heb meegereden, een zogenaamde bellenwagen, een voormalige brandweerwagen van het Britse leger uit WO II en een voormalige Duitse brandweerwagen ook uit WO II. Aan de achterkant van het magazijn, aan de Prinsengracht waren de toonzalen met een fraaie gevel en daar tegenover, aan de oneven kant van de gracht, was er nog een pakhuis in gebruik.