Uit de museum documentatie is op te maken dat SA 1004 en 4351 van 1895 tot 1934 in het museum Willet Holthuysen aanwezig waren. Van 1939 tot 1949 aan de jeugdherberg in de Stadsdoelen zijn uitgeleend, vervolgens zijn uitgeleend aan het Sarphatihuis, waarna ze enkele dagen naar een studio (voor restauratie?) in Duivendrecht gaan en in november 1957 weer terugkeren naar Museum.
De vroegste informatie over de beelden van van Logteren dateert van na de aankoop in 1965. Het gaat om een restauratierapport van R. Meijer, beelden restaurator van het SMA die tot juni 1966 aan de beide beelden op het achterplaatsje van Willet heeft gewerkt.
Het zou inderdaad kunnen dat men bij de aanleg van de stijltuin in 1970 een samenhang heeft gezocht met de stijlkamers die toen in het museum waren ingericht. Bedankt voor de suggestie!
Graag wil ik een misverstand uit de wereld helpen. Jarenlang is gedacht dat de leeuwen van Zeeburg door de gemeente Amsterdam aan Emmeloord zijn geschonken. De leeuwen waren echter eigendom van Rijkswaterstaat. Dit feit maakt het aannemelijk dat niet Amsterdam maar Rijkswaterstaat de leeuwen geschonken heeft aan de Directie Wieringermeer (afdeling Noordoostpolderwerken), een projectorganisatie die evenals Rijkswaterstaat ressorteerde onder het ministerie van Verkeer en Waterstaat. In 1953 schonk de Directie Wieringermeer de leeuwen op haar beurt aan het Openbaar Lichaam De Noordoostelijke Polder, de voorloper van de in 1962 ingestelde gemeente Noordoostpolder. Een tekening uit 1949 van Teun van der Veen laat zien dat de leeuwen al eind jaren '40 naar Emmeloord zijn overgebracht. Via onderstaande links kunt u het complete verhaal vinden.
De tuinbeelden Flora & Pomona werden in 1965 aangekocht. Ik meen ooit ergens gelezen te hebben dat de keuze daarvoor geinspireerd zou zijn door de doeken in de tuinkamer, maar kan de bron niet meer vinden. Mogelijk hingen Flora & Pomona er al veel eerder dan 1988, dan.
salon zoekt huis: geelvinck 'onder dak' bij wonderschoon cromhout
met het sluiten, nu bijna een jaar geleden, van het mooie geelvink-hinlopen grachtenpandmuseum, was het even zoeken naar een nieuw onderkomen voor de geliefde muzikale zondagmiddagen, want dat deze mooie traditie, intieme kamerconcerten gespeeld op oude, bijzondere instrumenten, voortgezet moest worden, stond altijd buiten kijf bij de voormalig geelvinck-eigenaren jurn buisman en echtgenote dunya verwey.
waar het echtpaar het leeuwendeel van de museale collectie verhuisde naar het begin 2017 nieuw te openen ‘geelvinck muziek museum’ in zutphen, wilde zij ook in amsterdam ‘muziek aan de gracht’ kunnen blijven bieden. een letterlijk mooi onderdak biedt nu sinds enige tijd het cromhouthuis: dit museum wil, na een wat sluimerend bestaan, nu en in de toekomst meer van zich laten horen: de stijlkamers zijn opnieuw ingericht en heropend, het cromhout café heeft een nieuwe, aantrekkelijke kaart – ‘broodje warmoes’, een vegetarische topper! – en de tuinkamers, voorheen geurkabinetten, zijn nu geschikt gemaakt voor zakelijke afspraken of fijne high tea’s. de grote salon, met een cassetteplafond vol schilderingen door jacob de wit – die zich dankzij opdrachtgever cromhout in 1741 een pand aan de keizersgracht kon veroorloven en daarmee achterbuurman werd van de rijke maecenas – was van oudsher al ontvangstzaal voor bals en partijen en is ook anno nu meer dan geschikt voor de ontvangst van gezelschappen.
adam javorkai ontlokte de ongelofelijktse, donkerste, diepste en dan weer ijlste en snerpendste klanken aan zijn cello die, in 1753 vervaardigd door lorenzo carcassi, door de eeuwen heen door meerdere grote componisten en hun leerlingen – tot en met javorkai’s eigen eerste leermeerster – was bespeeld: werkelijk bijzonder. het duo speelde brahms, chopin en david popper, en met name muziek van die laatste klonk met deze cello ongelooflijk joods.
en dergelijke mooie klassieke concerten vinden deze winter wekelijks plaats, zoals gezegd in de met portretten en bijbeltaferelen behangen grote salon van het mooie cromhout huis aan de herengracht, met recht een prachtige omgeving, en een passende, en een geschikte: de schoonheid van het door vingboons ontworpen huis is onmiskenbaar, evenals de fantastische inrichting – met voorwerpen uit het gigantische depot van het amsterdam museum, door het wunderkammer-collectief – ervan; in de mooie tuinkamers beneden neemt de bezoeker in de pauze of na afloop graag een glas wijn…
het echtpaar buisman ontvangt overigens de bezoekers persoonlijk, spreekt een welkomstwoordje aan het begin van het concert en bedankt na afloop de musici met bloemen: dit maakt het geheel heel erg persoonlijk en vertrouwd, zeker voor de vaste geelvinck-bezoeker. en wie voor het eerst zo’n salonconcert bezoekt, zoals is, is aangenaam verrast.
in de komende decembermaand wordt er iedere zondag gemusiceerd; zo is er op zondag 18 december een speciale kindermatinee bij het filmsprookje ‘the snowman’ en op eerste kerstdag een ‘christmas at the cromhout’ kerstconcert.
voor een regulier kaartje betaalt u € 18,=, eerste rang kost € 21,= en museumjaarkaart, stadspas, vrienden en donateurs betalen € 15,=, jongeren tot en met 27 jaar € 12 en tot en met 12 jaar € 9,=. kinderen tot en met 5 jaar mogen gratis met papa of mama mee naar binnen.
veel dank voor het delen van deze herinnering. Vreselijk soms om als kind zo overgeleverd te zijn aan de volwassenen. Nu heersen luizen op de Amsterdamse basisscholen minstens zozeer als toen, maar DDT wordt gelukkig niet meer gebruikt.
Reactie op:
Goed thema!
Wat leuk, ik ben er bij!
Reactie op: Keuzestress in de tuinkamer
Stijltuin en stijlkamer
Geachte F.,
Uit de museum documentatie is op te maken dat SA 1004 en 4351 van 1895 tot 1934 in het museum Willet Holthuysen aanwezig waren. Van 1939 tot 1949 aan de jeugdherberg in de Stadsdoelen zijn uitgeleend, vervolgens zijn uitgeleend aan het Sarphatihuis, waarna ze enkele dagen naar een studio (voor restauratie?) in Duivendrecht gaan en in november 1957 weer terugkeren naar Museum.
De vroegste informatie over de beelden van van Logteren dateert van na de aankoop in 1965. Het gaat om een restauratierapport van R. Meijer, beelden restaurator van het SMA die tot juni 1966 aan de beide beelden op het achterplaatsje van Willet heeft gewerkt.
Het zou inderdaad kunnen dat men bij de aanleg van de stijltuin in 1970 een samenhang heeft gezocht met de stijlkamers die toen in het museum waren ingericht. Bedankt voor de suggestie!
met vriendelijke groet,
Jaap Boonstra
Reactie op: De leeuwen van Zeeburg
Misverstand.
Graag wil ik een misverstand uit de wereld helpen. Jarenlang is gedacht dat de leeuwen van Zeeburg door de gemeente Amsterdam aan Emmeloord zijn geschonken. De leeuwen waren echter eigendom van Rijkswaterstaat. Dit feit maakt het aannemelijk dat niet Amsterdam maar Rijkswaterstaat de leeuwen geschonken heeft aan de Directie Wieringermeer (afdeling Noordoostpolderwerken), een projectorganisatie die evenals Rijkswaterstaat ressorteerde onder het ministerie van Verkeer en Waterstaat. In 1953 schonk de Directie Wieringermeer de leeuwen op haar beurt aan het Openbaar Lichaam De Noordoostelijke Polder, de voorloper van de in 1962 ingestelde gemeente Noordoostpolder. Een tekening uit 1949 van Teun van der Veen laat zien dat de leeuwen al eind jaren '40 naar Emmeloord zijn overgebracht. Via onderstaande links kunt u het complete verhaal vinden.
http://www.flevolanderfgoed.nl/home/kunst/noordoostpolder/emmeloord/leeuwen.html
http://www.flevolanderfgoed.nl/home/kunst/noordoostpolder/kraggenburg/twee-leeuwen.html
http://www.flevolanderfgoed.nl/home/kunst/noordoostpolder/nagele/leeuw.html
http://www.flevolanderfgoed.nl/home/kunst/noordoostpolder/emmeloord/lion-noir.html
Ik wist dat er gipsmodellen gemaakt waren. Dat het Amsterdammuseum één daarvan in zijn bezit had was nieuw voor mij. Bedankt voor de aanvulling.
Reactie op: Keuzestress in de tuinkamer
-
De tuinbeelden Flora & Pomona werden in 1965 aangekocht. Ik meen ooit ergens gelezen te hebben dat de keuze daarvoor geinspireerd zou zijn door de doeken in de tuinkamer, maar kan de bron niet meer vinden. Mogelijk hingen Flora & Pomona er al veel eerder dan 1988, dan.
Reactie op: Uitnodiging: (klein) Digital…
Gefeliciteerd
Zeer verdiend en van harte gefeliciteerd.
Reactie op: Contact
cruijff en ik
kan de foto verwijderd worden ?
Reactie op:
salon zoekt huis: geelvinck 'onder dak' bij wonderschoon cromhout
met het sluiten, nu bijna een jaar geleden, van het mooie geelvink-hinlopen grachtenpandmuseum, was het even zoeken naar een nieuw onderkomen voor de geliefde muzikale zondagmiddagen, want dat deze mooie traditie, intieme kamerconcerten gespeeld op oude, bijzondere instrumenten, voortgezet moest worden, stond altijd buiten kijf bij de voormalig geelvinck-eigenaren jurn buisman en echtgenote dunya verwey.
adam javorkai ontlokte de ongelofelijktse, donkerste, diepste en dan weer ijlste en snerpendste klanken aan zijn cello die, in 1753 vervaardigd door lorenzo carcassi, door de eeuwen heen door meerdere grote componisten en hun leerlingen – tot en met javorkai’s eigen eerste leermeerster – was bespeeld: werkelijk bijzonder. het duo speelde brahms, chopin en david popper, en met name muziek van die laatste klonk met deze cello ongelooflijk joods.
in de komende decembermaand wordt er iedere zondag gemusiceerd; zo is er op zondag 18 december een speciale kindermatinee bij het filmsprookje ‘the snowman’ en op eerste kerstdag een ‘christmas at the cromhout’ kerstconcert.
voor een regulier kaartje betaalt u € 18,=, eerste rang kost € 21,= en museumjaarkaart, stadspas, vrienden en donateurs betalen € 15,=, jongeren tot en met 27 jaar € 12 en tot en met 12 jaar € 9,=. kinderen tot en met 5 jaar mogen gratis met papa of mama mee naar binnen.
meer informatie en concertagenda:
muziek aan de gracht
of
geelvinck
28 november 2016 evina de graaf
Reactie op: "Ik heb vaak gedacht, ik wou…
luizen
Beste Mannie,
veel dank voor het delen van deze herinnering. Vreselijk soms om als kind zo overgeleverd te zijn aan de volwassenen. Nu heersen luizen op de Amsterdamse basisscholen minstens zozeer als toen, maar DDT wordt gelukkig niet meer gebruikt.
Vriendelijke groet,
Laura van Hasselt, conservator
Reactie op: Een file van duizenden…
Wat een fijne blog
Informatief, vlot geschreven, en vol leuke wetenswaardigheden, wat een fijne blog om te volgen!